استاندارد رنگ بندی کابل شبکه به چه صورت می باشد؟

کابل های شبکه برای بسیاری از اهداف مورد استفاده قرار می گیرند و استاندارد مشخصی نیز برای آنها در نظر گرفته شده است. اطلاعات کافی از استاندارد رنگ بندی کابل شبکه سبب می شود تا کار با کابل شبکه آسانتر و دقیق تر شود. به طور کلی به کابل های شبکه کابل پچ تیز نیز گفته می شود و مدل های متنوعی دارند. طبقه بندی کابل های شبکه به صورت اترنت مستقیم، UTP، STP  و همینطور CAT6 و CAT5 است. اگر اطلاعات شما در زمینه استاندارد رنگ بندی کابل شبکه کامل نیست خواندن این مقاله به شما کمک زیادی می کند.

 

استاندارد رنگ بندی کابل شبکه در یک نگاه

کابل رسانای شبکه که با عنوان RJ-45 نشان داده می شود به طور کلی شامل 4 جفت سیم است. هر یک از این جفت ها دارای رنگ های یک دست بوده و نظم خاصی دارند. به طور کلی برای سیم کشی کابل رسانای شبکه دو استاندارد سیم کشی وجود دارد که شامل T568A و T568B است.

در ابتدا می بایست اطلاعات کافی در مورد کابل های شبکه داشته باشیم.

 

نوعی از کابل های شبکه با عنوان کابل مستقیم شناخته می شود. این کابل ها در هر دو انتهای خود دارای پین هستند. پین ها شماره گذاری شده هستند به طوری که مثلاً پین 1 در کانکتور A می بایست به پین 1 در کانکتور B وصل شود و این روال برای پین های 2، 3، 4 و … ادامه دار است.

این کابل ها معمولاً سبب وصل شدن کلاینت به سرور مورد استفاده قرار می گیرند. اگر بخواهیم در این زمینه یک مثال بارز بزنیم می توان گفت که برای اتصال کامپیوتر و پرینتر و همینطور سایر دستگاه های گیرنده به سوئیچ روتر می توان از این کابل ها استفاده کرد.

 

نوع دیگری از کابل با عنوان کراس اوور وجود دارد که از نظر رنگ بندی بسیار شبیه به کابل های مستقیم هستند. اما دقت کنید که در کابل های کراس اوور خطوط TX و RX به دو سمت انتهای کابل وصل می شوند و در نهایت در موقعیت های مختلف قرار خواهند گرفت.

بگذارید برای اینکه این موضوع به صورت کاملاً دقیق برای شما مشخص شود، مثال جالبی بزنیم. مثلاً پین یک در اتصال A به پین 3 در اتصال B وصل می شود و این رویکرد ادامه دار است. زمانی که نیاز به اتصال دو میزبان به یکدیگر باشد معمولاً از این پین ها استفاده می شود و شاخص گذاری مخصوصی دارد. دقت کنید که به طور کلی کابل های کراس اوور از نظر رنگ بندی به چندین طبقه تقسیم می شوند و هر یک نشانه های خاص خود را دارند.

اما نکته مهم اینجاست که استاندارد رنگ بندی کابل شبکه در کابل های مستقیم و کراس اوور با هم فرق می کند و نباید اشتباه گرفته شود.

 

یک مثلا ساده و جالبی که در خصوص استاندارد رنگ بندی کابل شبکه می توان زد به این صورت است که برای ایجاد یک کابل مستقیم نیاز است که استاندارد  T-568B یا T-568A  در هر دو سمت مورد استفاده قرار بگیرد اما مثلاً برای کابل های کراس اوور شرایط متفاوت بوده و یک انتها از T-568B  و انتهای دیگر از  T-568B استفاده خواهد شد. دقت نمایید که به طور کلی استانداردهای لازم برای این دو مدل از کابل ها متنوع بوده و شرایطی فراهم می شود تا اتصال به صورت کاملاً دقیق و اصولی صورت بگیرد.

 

استانداردهای T-568A و T-568B

 تفاوتی که در این دو استاندارد وجود دارد مربوط به قرارگیری جفت سیم نارنجی و سبز است! برای اینکه استاندارد رنگ بندی کابل شبکه به درستی مشخص شود قصد داریم، رنگ هر یک را ارزیابی کنیم و به طور کلی موقعیت خاصی برای هر یک در نظر بگیریم.

 

رنگ خاکستری: این رنگ معمولاً برای بخش اترنت استاندارد و همینطور جهت اتصالات اترنت مورد استفاده قرار می گیرد و بخش مهمی از استاندارد رنگ بندی کابل شبکه را شامل می شود چون بدون کابل خاکستری اتصال اترنت دچار مشکل خواهد بود.

رنگ سبز: در صورتی که اترنت ها به صورت کراس اوور باشند نیاز به اتصالات سبز رنگ خواهد بود و این اتصالات برای اترنت کراس اوور مورد استفاده قرار می گیرند به طور کلی رنگ سبز از دسته رنگ هایی است که در شبکه های کراس اوور نقش مهمی دارد.

رنگ زرد: در بررسی استاندارد رنگ بندی کابل شبکه، زمانی که نیاز به اتصالات POE باشد می بایست از کابل های زرد استفاده شود. این کابل ها سبب بهبود وضعیت اتصالات پی او ای می شوند.

رنگ نارنجی: در صورتی که وضعیت اتصالات غیر اترنت باشد و همینطور مجموعه به صورت آنالوگ اجرا شده باشد نیاز به رنگ نارنجی خواهد بود. در استاندارد رنگ بندی کابل شبکه موقعیت قرار گیری رنگ نارنجی و سبز بسیار مهم است و سبب می شود که شبکه در موقعیت درستی قرار بگیرد.

رنگ بنفش: حال اگر اتصالات به صورت غیر اترنت باشد اما محیط شبکه به شکل دیجیتال اجرا شده باشد نیاز به کابل با رنگ بنفش خواهد بود تا دیجیتال بودن محیط مشخص شود. رنگ بنفش در برخی از شبکه ها بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد.

رنگ آبی: اینطور که بررسی ها نشان می دهد در استاندارد رنگ بندی کابل شبکه، برای اتصالات سرور ترمینال نیاز به کابل های آبی رنگ خواهد بود. این رنگ نشان از وضعیت ترمینال داشته و به نوبه خود وضعیت اتصالات ترمینال را مشخص می کند.

رنگ قرمز: در پروژه هایی که نیاز به استفاده از دوربین های آی پی یا شبکه است از کابل هایی به رنگ قرمز استفاده می شود تا در صورت بروز هر نوع مشکل در دوربین بتوان سریعاً مشکل را برطرف ساخت. اینطور که مشخص است این کابل ها در رنگ های قرمز روشن و تیره عرضه می شوند.

رنگ سیاه: طبق بررسی های صورت گرفته از سوی ایران پسیو، رنگ سیاه یک رنگ عمومی در استاندارد رنگ بندی کابل شبکه محسوب می شود و برای اهداف مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد البته که این رنگ به نوبه خود استفاده زیادی در شبکه دارد.

رنگ صورتی و سفید به عنوان رنگ های ذخیره محسوب می شوند و در استاندارد رنگ بندی کابل شبکه جایگاه مشخصی ندارند.

 

رنگ های اصلی و فرعی کابل شبکه

تا به اینجای کار استاندارد رنگ بندی کابل شبکه مشخص شد و متوجه شدیم که هر رنگ برای چه هدفی اجرا می شود. اما در قوانین استاندارد رنگ بندی کابل شبکه یک سری رنگ ها به عنوان رنگ اصلی و یک سری از رنگ ها به عنوان رنگ های فرعی شناخته می شوند.

معمولاً در کابل شبکه 8 سیم با رنگ های متنوع دیده می شود. 4 رنگ از 8 رنگ، به عنوان رنگ های اصلی به شمار می آیند. رنگ های سبز، آبی، نارنجی و قهوه ای در استاندارد رنگ بندی کابل شبکه، به عنوان رنگ های اصلی و مهم هستند و هر یک وظایف خاص خود را دارند. مثلاً رنگ سبز برای ارسال سیگنال مثبت مورد استفاده قرار می گیرد.

از رنگ آبی برای رد و بدل کردن انتقال صدا استفاده می شود و رنگ نارنجی به طور کلی برای دریافت داده ها مناسب است. همینطور رنگ قهوه ای به عنوان رنگ کمکی مورد استفاده قرار می گیرد.

4 رنگ دیگر از 8 رنگ نامبرده، مربوط به رنگ های فرعی کابل شبکه هستن که شامل سفید سبز، سفیدآبی، سفید نارنجی و سفید قهوه ای خواهد بود. برای اینکه توضیحات مربوط به استاندارد رنگ بندی کابل شبکه تکمیل شود، وظایف هر یک از این کابل ها را به صورت مختصر توضیح می دهیم.

از کابل سفید سبز برای ارسال سیگنال های منفی استفاده می شود. کابل سفید آبی مربوط به انتقال صدا بوده و کابل سفید نارنجی نیز برای دریافت داده ها مناسب است. اینطور که بررسی ها نشان می شود کابل سفید قهوه ای برای لینک کمکی مناسب بوده و به عنوان کابل ذخیره در استاندارد رنگ بندی کابل شبکه قرار گرفته است.

 

رنگ بندی سوکت شبکه CROSS

در بررسی استاندارد رنگ بندی کابل شبکه، می رسیم به رنگ بندی سوکت شبکه کراس که معمولاً نیاز به بررسی دقیق تری دارد. دقت کنید که قسمت هایی از شبکه که برای اتصال دو دستگاه مشابه به هم استفاده می شوند دارای رنگ بندی های مخصوصی در بخش سوکت کراس هستند. در این مدل معمولاً هر دو سر کابل ها استانداردهای مختلفی دارند. یعنی یک سر از کابل، دارای استاندارد A و سر دیگر دارای استاندارد B است. این سبک از کابل ها برای ارتباط بین دو پایانه استفاده می شوند و همینطور دو دستگاه شبیه به هم را نیز بهم وصل می کنند.

اتصال روتر به روتر، اتصالات سوئیچ به سوئیچ و همینطور هاب به هاب در این رده قرار گرفته است. رویکرد اتصال کامپیوتر به کامپیوتر نیز به واسطه سوکت شبکه در نظر گرفته می شود.

 

رنگ بندی سوکت شبکه Straight

این مدل از کابل ها معمولاً زمانی که نیاز به ارتباط بین شبکه ای باشد مورد استفاده قرار می گیرند. می دانیم که در شبکه ها معمولاً تجهیزات زیادی اعم از روترها و سوئیچ ها و … وجود دارد که سبب می شود استاندارد رنگ بندی کابل شبکه اهمیت زیادی پیدا نماید. کابل های استریت معمولاً برای اتصال دو دستگاه متفاوت از هم هستند. مثلاً اگر قرار به اتصال سوئیچ به کامپیوتر باشد و یا نیاز به ارتباط سوئیچ به روترها باشد از کابل های استریت استفاده می شود.

 

نکات مهم در خصوص استاندارد رنگ بندی کابل شبکه

بر اساس بررسی های صورت گرفته از سوی شرکت رسا صنعت آپادانا، برای راه اندازی یا بازسازی یک مجموعه شبکه بهتر است که از یک نوع رنگ بندی استفاده شود. به عنوان مثال اگر استاندارد a مورد استفاده قرار گرفته است بهتر است که در همه شبکه ها از همین استانداردها استفاده شود. استفاده از مدل های استاندارد متفاوت در هر نود معمولاً مشکلساز می شود. کسانی که تکنسین شبکه هستند و با پسیو و کابل کشی شبکه سر و کار دارند باید اطلاعات دقیق و درستی از استاندارد رنگ بندی کابل شبکه داشته باشند.

 

کدهای رنگی فیبر نوری داخلی

زمانی که به دنبال بررسی استاندارد رنگ بندی کابل شبکه هستید، احتمالاً نام کدهای رنگی فیبر نوری نیز به گوش شما رسیده است. معمولاً در داخل کابل های فیبر چندگانه، هر یک از فیبر ها دارای کد رنگ مخصوصی هستند. این مدل از کابل ها با روکش یا تیوب های رنگی روی هر فیبر اجرا می شوند و البته که نسبت به هم متفاوت هستند.

بر اساس استانداردهای موجود معمولاً فیبرهای داخلی به صورت گروهی دسته بندی می شوند و شامل 12 فیبر هستند که در جهت عقربه های ساعت نیز شمرده می شوند.

معمولاً رنگ بندی فیبرهای نوری از کمترین یعنی 12 رنگ الی بیشترین یعنی 24 رنگ است و رنگ ها از شماره 13 مجدداً تکرار می شوند تا به شماره 24 برسند.

 

با توجه به خطاهایی که در خصوص انتخاب کابل شبکه و نوع فیبر در نظر گرفته شده است معمولاً یک سری استانداردهای لازم رنگ بندی برای کابل های فیبر نوری و همینطور کابل شبکه در نظر گرفته می شود. به این ترتیب مشخص است که این استانداردها برای فرآیند کابل کشی فیبر نوری ارزیابی شده و همینطور تارهای نوری را در یک مجموعه منظم قرار می دهد.

شناسایی کابل ها می بایست بر اساس رنگ بندی های مخصوصی صورت بگیرد در غیر این صورت مشکلات زیادی ایجاد می شود. شما می توانید به نحوه قرار گیری کابل ها و همینطور کدهای خارجی روی کابل ها نیز دقت کنید تا شرایطی فراهم شود و بتوانید موقعیت درست کابل ها را حدس بزنید. 

اینطور که بررسی ها نشان می دهد نحوه قرارگیری کابل ها و نوع رنگی که برای آنها استفاده می شود اهمیت زیادی در اجرای کار دارد. یک نکته بسیار مهم در بخش فناوری شبکه این است که معمولاً استاندارد رنگ بندی کابل شبکه به شکل دوره ای تغییر می کند و اگر دقت زیادی در خصوص این استانداردها صورت نگیرد مشکل ساز خواهد بود.

 

خرید کابل شبکه با بهترین کیفیت و مشاوره های لازم در زمینه استاندارد رنگ بندی کابل شبکه از سوی شرکت ایران پسیو برای شما در نظر گرفته شده است و شرایطی فراهم است تا بتوانید موقعیت کابل ها به صورت کاملاً دقیق مدنظر قرار دهید. اینطور که مشخص است کابل کشی بر اساس ساختار مختلف شبکه کمی متغیر خواهد بود و نیاز به رعایت قوانین است.